تحقیقات پروفسور کندی ف. بانتینگ از کانادا نشان داده است قندهای معمولی (شکر) و فرآورده های آن روی دندان ها تاثیر منفی دارند. این تحقیقات ثابت کرده است که پوسیدگی دندان ها با مصرف زیاد قند معمولی و شیرینی جات، به گونه ای وحشتناک افزایش یافته است. بنابراین، میانگین افزایش پوسیدگی دندانها در جهان با افزایش خوردن شیرینی ها هماهنگ است.
ماکلیدون می گوید: چون چای مقداری فلوراید دارد، پس می تواند از پوسیدگی دندانها جلوگیری کند،اما به دلیل اینکه چای با قند معمولی نوشیده می شود این خاصیت را از دست می دهد. زیرا قند عنصر شتاب دهنده پوسیدگی دندان ها است. بنابراین ماکلیدون توصیه می کند چای بدون قند معمولی نوشیده شود و یا اینکه مقداری ناچیز از عسل که فلوراید نیز دارد به آن اضافه شود.
جیمز گاریس و لطفی سامری تحقیقات خود را درباره یک مدرک و سند به جا مانده از دوران فرعونی که در یکی از اهرام مصر پیدا شد، منتشر کردند. این سند به شیوه جالب فرعون ها در زمینه ی درمان پوسیدگی دندان ها اشاره می کند و می گوید: فراعنه ی مصر تکنیک نگهداری از دندان ها را می شناختند، آنها برای تقویت دندانها، معجونی از عسل و کربنات کلسیم و گیاه درمنه درست می کردند. خاصیت این معجون این بود که از پوسیدگی دندانها جلوگیری کرده و بوی مطبوعی به دهان می داده است.
واگ و دستیارانش روی قبایل اسکیمو ( از نوع عقب مانده ترین آنها ) که به ندرت با مردان سفید پوست تماس داشتند، تحقیقاتی انجام داده اند. این قبایل، قندهای مصنوعی را نمی شناختند و هیچ وقت آنها را مصرف نمی کردند. این تحقیقات نشان داده است، این قبایل تا زمانیکه غذاهای سنتی خود را می خوردند هیچ اثری از پوسیدگی دندانها میان آنها دیده نمی شد. اما زمانیکه با افراد سفید پوست تماس گرفتند و از غذاها و شیرینی های مصنوعی آنها مانند شکلات و آب نبات خوردند، طولی نکشید که پوسیدگی دندان بین آنها نیز پیدا می شد.
از سوی دیگر، تحقیقاتی که دانشمندان مانند اسبورون و نوریسکن روی قبایل البانتو در جنوب آفریقا انجام داده اند، تاکید کرده اند که مقدار زیاد کربنات کلسیمی که در دندان ها وجود داشته و تجزیه شده است، نتیجه ی مصرف قند مصنوعی خالص از سوی انها بوده است. این تحقیقات نشان داده است که عنصر جلوگیری از پوسیدگی دندان با مصرف قندهای مصنوعی (قند سفید) از بین می رود. تحقیقات این دو دانشمند شامل دو گروه از این قبایل بوده است. گروه اول از قندهای طبیعی مانند ( عسل، شیره خرما، خرما و انجیر ) استفاده کردند. اما گروه دوم، غذاهایی خوردند که حاوی قندهای مصنوعی بوده است (شکلات، آب نبات، مربا و …) نتایج تحقیق تفاوت های جالبی را که بین دو گروه بود، نشان داده است که عسل به عنوان یک ماده شیرین خطر پوسیدگی دندان های انسان در سنین جوانی را کاهش می دهد. همچنین این تحقیقات به نقش خوب عسل در تحکیم و تقویت کربنات کلسیم در دندان ها و استخوان های جانوران آزمایشی اشاره دارد. تحقیقات به نقش موثرعسل در رشد استخوان ها و کالیسفیکا سیون ( تشکیل ساختار استخوانی محکم ناشی از کربنات کلسیم) نیز تاکید دارند.
منبع : کتاب دایرة معارف عسل درمانی ایران
احمد حاجی شریفی
