بحث درباره خواص درمانی و قدرت شفابخشی عسل در بیماری های گوناگون بسیار گسترده است و ذکر این خواص در قرآن کریم، این ادعا را ثابت می کند.
خواص درمانی عسل
- اثرات عسل در التیام زخم ها: بشر هزاران سال است که از مخلوط بزاق زنبور و شهد گل که عسل نام دارد، به عنوان دارویی برای درمان زخم ها استفاده می کند. آزمایش هایی که در سال های اخیر انجام گرفته، نشان داده اند که عسل در درمان عفونت های برجای مانده از عمل سزارین و سوختگی ها، از آنتی بیوتیک های مرسوم کارآمدتر عمل می کند. عسل بسیار چسبناک است و آب را از بافت ملتهب جذب می کند.
در یک تحقیق مشخص شده استکه استفاده از عسل توسط زنان، در مواردی که برای سطان واژن عمل جراحی انجام داده اند، روند ترمیم زخم را سریع تر می کند. همچنین عسل در درمان زخم های مزمن و بدبویی جذاب موثر بوده است.
عسل به دلیل داشتن آنزیم کاتالاز به ترمیم پوست سرعت می بخشد، از شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری می کند. در رابطه با التهاب، گزیدگی، ترک و شقاق می توان به صورت ماساژ آرام موضع، از عسل استفاده کرد. همچنین عسل از خون ریزی زخم جلوگیری می کند و موجب انعقاد خون می شود.
- اثرات ضد سرفه و خلط آور : اثرات ضد سرفه عسل به قابلیت آن برای رقیق کردن ترشحات راه های هوایی و بهبود عملکرد سلول های پوششی آن مربوط می شود. عسل خاصیت ضد التهابی نیز داردکه به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.
- درمان بیماری های کلیوی با عسل: عسل در درمان ناراحتی های کلیوی سودمند است و می تواند در شکستن سنگ های کلیه و مثانه موثر باشد.
- اثرات ضد اسهال: عسل در غلظت 40 درصد، دارای اثرات ضدمیکروبی بر باکتری های روده است که باعث اسهال می شوند. از این موارد می توان سالمونلا و شیگلا را نام برد. در یک مطالعه عسل به همراه ا. آر. اس باعث کاهش مدت زمان اسهال یاکتریایی در نوزادان و کودکان شده است.
- درمان بیماری قلبی : عسل به دلیل ترکیبات قندی به خصوص وجود گلوکز که سریع تجزیه می شود و انرژی زاست، تاثیر بسیار مهمی بر عضلات قلبی و تحریک و تقویت آن دارد؛ باعث گشاد شدن رگ ها می شود؛ همچنین وضع فشار مایعات بدن را بهبود می بخشد و فشار خون را تنظیم و از سکته قلبی جلوگیری می کند.
اگر بیماران قلبی روزی 50 تا 140 گرم عسل به مدت 2 ماه مصرف کنند، مقدار هموگلوبین خونشان افزایش می یابد و ضربان قلب آنها متعادل می شود.
عسل به سبب وجود دیاستاز(آنزیم ها)، باعث هضم چربی های اطراف قلب می شود. بنابراین توصیه می شود افراد میانسال و کهنسال، هر روز هنگام بیدار شدن، یک قاشق چای خوری عسل را با نصف استکان آب جوشیده ولرم مخلوط کرده و بنوشند. افزودن عرق بادرنجبویه نیز توصیه شده است.
- عسل و بیماری های روده : عسل به سبب دارا بودن اسید فرمیک، دردهای روده را به سرعت تسکین می دهد. همچنین به دلیل وجود اسانس های فرار (عطر گیاهان مختلف) نارسایی های ناگوار روده را برطرف می کند؛ بنابراین توصیه می شود تمام افراد در هر سنی مصرف عسل را به صورت شربت با افزودن مقداری عرقیات گیاهی مثل : آویشن، کاکوتی، شاهداسپرهم یا آبلیمو، در رژیم غذایی هفتگی خود بگنجانند.
- عسل وکبد: با در نظر گرفتن این حقیقت که کبد سموم باکتری ها را خنثی می کند و گلیکوژن عامل اصلی مبارزه با سموم باکتری هاست، می توان به امیت عسل در افزودن قدرت کبد در مبارزه با میکروب ها پی برد؛ به همین دلیل در درمانهای بالینی، از عسل حاوی مقدار زیادی گلوکز به روش تزرق وریدی در بدن انسان استفاده می کنند.
- عسل و درمان ضعف اعصاب : مصرف روزانه عسل به طبیعی بودن خواب کمک می کند و سردرد و حالت ناتوانی و عصبی بودن را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند، کاهش می دهد.
- عسل و بیماریهای گوارشی : تمام افرادی که دچار بیماری های گوارشی هستند، به نفعشان است که عسل را جایگزین قند و شکر کنند. توصیه می شود مبتلایان به زخم معده، عسل را در رژیم غذایی خود داشته باشند. همچنین عسل خاصیت ملینی دارد؛ بنابراین در درمان یبوست نیز موثر است.
اگر عسل با سایر غذاها خورده شود، باعث کاهش اسیدهای اضافی معده می شود و در درمان زخم معده، ورم معده و روده موثر است. عسل به دلیل داشتن آهن و منگنز، به هضم غذا کمک می کند و ترشح شیره معده را به حالت طبیعی برمی گرداند.
بهترین زمان مصرف عسل دو ساعت قبل از نهار یا ناشتا و سه ساعت بعد از شام است.
منبع : عسل درمانی / جمشید خدادادی
