عسل با برچسب های زیادی بسته بندی و فروخته می شود که اصطلاحات روی آن کاملا شناخته شده نیستند. در ادامه شرح این واژه ها آورده شده است تا اطلاعاتی در اختیار خریدار قرار دهد به طوری که بتواند آگاهانه در مورد آن و مزایای آن نسبت به دیگر انواع عسل تصمیم گیری کند.
عسل خام :
عسلی که حرارت ندیده و یا با خاک دیاتومه مخلوط نشده و از سوراخ های ریز صافی عبور نکرده است. عسل خام عسلی خالص است، چیزی به آن اضافه و یا از آن جدا نشده است.
عسل شان :
عسلی که با تکه ای از شان بسته بندی شده است. شان مومی از داخل قاب جدا شده و به قطعات کوچک بریده شده و داخل ظرف و یا شیشه عسل ریخته می شود. این عمل باعث خرابی شان عسل می شود و به سبب اینکه شان مومی قابل استفاده مجدد نیست، این نوع عسل خیلی گران تر فروخته می شود. بعضی از شان های عسل مستقیما توسط زنبورهای عسل در قطعات گرد 170 تا 225 گرمی تهیه و به همین شکل فروخته می شوند. ظروف خالی در داخل قاب های چوبی قرار داده می شوند تا توسط زنبورهای عسل بافته شده و با عسل پر شوند. این روش تولید عسل شان به صورت طبیعی و خودکار است. خیلی از مردم عسل شان را ترجیح می دهند و از آن برای مالیدن روی نان تست استفاده می کنند.
عسل شکرک زده یا رس کرده :
عسلی که قندهای آن بعد از مدتی متبلور شده و شکرک می زند. همه عسل ها در شرایط معمولی سرانجام شکرک می زنند. در این صورت عسل غلیظ و تقریبا جامد می شود. این عسل به چیزی بدی تبدیل نشده و نباید دور ریخته شود. تنها آن را داخل ظرف آب گرم قرار دهید و به آن حرارت دهید، البته طوری که دمای آن از 43 درجه سانتیگراد بالاتر نرود و تا زمانی که عسل به حالت مایع درآید.
عسل کرمی :
این عسل از به هم زدن عسل شکرک زده تا رسیدن به شکل یکنواخت به دست می آید. برای عمل آوری عسل کرمی نیاز است ابتدا به عسل مایع حرارت داده شود. تا همه کریستال های بزرگ موجود در عسل محو گردند. سپس دانه های کوچک عسل شکرک زده به این عسل اضافه شود و عسل هم زده شود تا اینکه به طور یکنواخت در ظرف شکرک بزند. میوه یا دیگر مواد طعم زا را می توان به این عسل اضافه کرد تا عسل کرمی طعم دار تهیه شود. سپس عسل کرمی تهیه شده در ظروف پلاستیکی یا شیشه ای قرار می گیرد و برای فروش برچسب می خورد.
در اروپا،عسل کرمی توسط خیلی از مصرف کنندگان عسل ترجیح داده می شود. طول عمر این نوع بیشتر است زیرا اگر در جای خنک نگهداری شود، شکرک نمی زند و آبکی هم نخواهد شد.
عسل مخلوط :
عسلی که از چند منبع جمع آوری شده و قبل از بسته بندی یا ریختن در شیشه مخلوط شده باشد. عسل مخلوط ممکن است از چند منبع داخلی یا چند کشور خارجی تهیه شده باشد. نیازی نیست که روی برچسب اشاره شود که عسل مخلوط از چند منبع متفاوت تهیه شده است. همچنین در آمریکا نیازی نیست نام کشور صادر کننده عسل روی برچسب آن آورده شود. بنابراین عسلی که تحت نام تجاری آمریکا توسط چندین شرکت بزرگ بسته بندی عسل فرآوری و فروخته می شود عسلی است که ممکن است از چندین منبع تهیه شده باشد.
عسل خالص:
بطور معمول به عسلی اطلاق می شود که چیزی به آن اضافه نشده باشد. اگرچه، هدف کتاب این نیست که این افسانه را جاودانه کند که عسل ماده ای فوق العاده خالص است. همه ی عسل های طبیعی حاوی مقدار کمی از مواد خارجی کمیاب یا آلاینده هستند. این مواد کمیاب ممکن است شامل باقیمانده آفت کش ها، آنتی بیوتیک ها، مواد شیمیایی ضد کنه یا دیگر موادی باشد که زنبورعسل با آنها در حین جمع آوری عسل و گرده گل تماس پیدا می کند. از آنجا که در حال حاضر اجباری برای آزمایش مواد
آلاینده ی عسل در آمریکا وجود ندارد، اطلاعات درباره میزان کم این مواد ممکن است در عسل پیدا شود یا پیدا نشود به آسانی در دسترس نیست.
عسل ارگانیک :
این نوع عسل در آمریکا به فروش می رسد اما بیشتر آن عسل وارداتی است. زنبورعسل بیش از سه مایل برای جمع آوری شهد پرواز نمی کند و مناطق کمی در آمریکا هست که در آنجا شکوفه های تولید کننده شهد در معرض مواد شیمیایی صنعتی یا کشاورزی نباشند.
عسل درجه A آمریکا :
این عنوان روی خیلی از برچسب های عسل تجاری آمریکا وجود دارد. این برچسب تا اندازه ای منحرف کننده (گول زننده) است زیرا هیچگونه درجه بندی برای عسل های که در امریکا بسته بندی ویا فروخته می شوند ضرورت ندارد و این امر اختیاری است. درجه بندی فقط برای سرویس نظارتی آمریکا کاربرد دارد.
عسل حرارت دیده :
حرارت دادن عسل برای بسته بندی و بطری کردن آن جهت کاهش سیالیت آن است. همچنین به آن اجازه می دهد تا از صافی یا منافذ عبور کند و مواد زائد آن جدا شود. بیشتر بسته بندی کنند گان عسل آن را از 60 تا 70 درجه سانتی گراد حرارت می دهند تا هر گونه شکرک موجود را حل کنند و طول عمر آن را افزایش دهند. حرارت دادن عسل بیش از 70 درجه سانتی گراد به مدت طولانی خواص و رنگ آن را تغییر می دهد. حرارت دادن عسل همچنین میزان متیل گلی اکسال (MGO) موجود در آن را افزایش می دهد. حرارت دادن عسل ممکن است چند نوع آنزیم ناپایدار موجود در عسل را نیز از بین ببرد.
عسل صاف شده :
این نوع عسل از الک فلزی با سوراخ های ریز عبور داده شده تا موم و مواد دیگر موجود در آن جدا شود. عسل صاف شده یکی از انواع رسمی عسل استخراج شده است که تحت نشان استاندارد USDA مشخص می شود.
عسل فیلتر شده :
این نوع عسل هم یک نوع از عسل رسمی استخراج شده است که توسط استاندارد درجه بندی USCA تعریف شده است. فرآیند پالایش عسل با اضافه کردن خاک دیاتومه تسهیل می شود، فرآیندی که توسط بیشتر بسته بندی کنند گان عسل به کار می رود. خاک دیاتومه شامل بقایای فسیل شده ی نوعی جلبک تک سلولی با پوسته ی سخت است(دیاتومه ها). پودر دیاتومه به عنوان نوعی جاذب عمل می کند و ذرات بسیار ریزی را که ممکن است در عسل یافت شود از آن جدا می کند. فرآیندی که بیشتر بسته بندی کنند گان عسل از آن استفاده می کنند. خاک دیاتومه به عسل اضافه می شود، حرارت داده می شود وسپس صاف می شود. آنگاه عسل از میان یکسری از فیلترهای خیلی ریز برای جدا کردن همه ناخالصی های ریز از جمله بیشتر خاک دیاتومه عبور داده می شود. همچنین بیشتر گرده های مفید باقی مانده که به طور طبیعی در عسل موجود است با پالایش جدا می شوند.
بیشتر بسته بندی کنند گان کوچک عسل یا تولید کنند گانی که عسل خودشان را برای فروش در مغازه های محلی بسته بندی می کنند عسل را تصفیه نمی کنند. اغلب افراد می بینند که روی برچسب عسل فروخته شده در مغازه ها به صورت خرده فروشی اشاره شده که عسل قبل از بسته بندی فقط صاف شده و با خاک دیاتومه فیلتر نشده است.عسل فیلتر نشده زودتر از عسل فیلتر شده با خاک دیاتومه شکرک می زند. اگر این اتفاق افتاد، تنها ظرف عسل را در آب گرم (43 درجه سانتی گراد) حرارت دهید تا اینکه به حالت مایع درآید. توصیه نمی شود که عسل را با مایکروویو حرارت دهید.
میزان مجاز آلاینده ها در عسل
زنبورهای عسل حشرات بسیار آسیب پذیر هستند. این مسئولیت زنبوردار است تا زنبورهای خود را حتی الامکان در موقعیتی قرار دهد تا شرایط ایمنی و سلامت آنها حفظ گردد. در طول سال زنبورها نیازمند به درمان با مواد شیمیایی هستند تا از حمله و یا آسیب کنه ها محافظت شوند. آنتی بیوتیک ها را می توان در کندو بکار برد تا از عفونت های میکروبی جلوگیری به عمل آید. مقدار کمی از این مواد شیمیایی و آنتی بیوتیک ها ممکن است در عسل وجود داشته باشد. بسیاری از این مواد برای انسان تا در حدی که در عسل وجود دارد خطرناک نیستند ( معمولا مقدار انها در حد میلی گرم در کیلو گرم است).
این مقادیر کم یقینا آسیبی به سلامت مصرف کننده وارد نمی آورد؛ زیرا مقدارعسلی که افراد روزانه مصرف می کنند بسیار جزئی است. حتی اگر عسل به مقداری که توصیه شده مصرف گردد، مصرف روزانه یا حتی سالیانه ی عسل با این مقدار جزیی آلاینده ها نمی تواند مشکلی برای سلامتی افراد به وجود آورد.
در اتحادیه اروپا که قوانین مربوط به حدود مجاز بقایای مواد شیمیایی و داروها در مواد غذایی از جمله عسل در حال هماهنگی است قوانین به نقطه گرافه گویانه و نامعقولی رسیده است. برای مثال با وجود بقایای آنتی بیوتیک های مجاز کمتر از یک قسمت در میلیون مخالفت می گردد و معمولا به عنوان یک سطح هشدار دهنده در نظر گرفته می شود که این سطح تحت تاثیر مسائل سیاسی و بعضی از اهداف دیگر است. هر کسی تشخیص می دهند که اصرار روی حدود مجاز مطلقا بی اعتبار و فاقد ارزش علمی است اما سیاستمداران به خاطرعلایق ملی همواره به دنبال چنین حدودی هستند.
جملات بالا به معنای رد یا بی ارزش جلوه دادن مقادیر جزئی آلودگی در عسل نیست. هدف و معنی این جملات تشویق و پذیرش حدود مجاز و منطبق براساس دانش و علوم جدید است.
منبع : کتاب انقلاب عسل
